Odkąd pamiętam, zawsze miałam duszę artysty. Jako dziecko bardzo wiele rysowałam. Rozkochana w anime, w szkole dla koleżanek rysowałam postaci z ulubionych bajek. Lepiłam również zwierzątka i kwiaty z plasteliny. W liceum rysunek poszedł w zapomnienie na rzecz fotografii, która wracała do mnie co jakiś czas jak bumerang. Od zawsze też byłam tak zwaną sroką. Gdy widziałam mieniącą się biżuterię, oczy błyszczały mi niczym u dziecka w sklepie z zabawkami. W końcu postanowiłam połączyć moją miłość do pięknej biżuterii z moimi manualnymi zdolnościami. Czytaj więcej…